kwaśny I
o człowieku: niezadowolony, ponury
Bo Hrabia dziwnie kwaśny powrócił z przechadzki, A raczej, jako myślił Tadeusz, z zasadzki (V) A ty co, Kolego? Zdaje się, żeś ty nierad z przybycia naszego? Milczysz kwaśny? (XII) Gdy Zosia domawiała ostatnie wyrazy, Podszedł ku niej zdziwiony i kwaśny Gerwazy (XII)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Stany ducha ↔ Przyjemność-nieprzyjemność